‘‘เอาได้มั้ย?’’
เสียงแหบพร่าของเซฮุนทำให้ฉันสะดุ้งตัวเพราะเพิ่งได้สติ
‘‘.......มะ....อื้อออออ’’
ยังไม่ได้ปฏิเสธเซฮุนก็ช่วงชิงลมหายใจฉันไปอีกหน
ถึงไม่ยอมก็ต้องยอมอยู่ดีสินะ...
มือหนาค่อยๆ บีบเค้นหน้าอกอวบอิ่มเบาๆ ด้วยอารมณ์ที่เริ่มครุกกรุ่น ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนมือไปลูบไล้หน้าท้องร่างบางเบาๆ
ร่างกายเธอสั่นสะท้าน ด้วยความเสียวซ่าน
‘‘อย่าปฏิเสธฉันเลยนะ....’’
เซฮุนละริมฝีปากหนาออกจากริมฝีปากบาง ก่อนจะกระซิบที่ข้างหูเบาๆ
เพื่อให้ร่างบางยอมจำนน ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าถึงยังไงร่างบางใต้ร่างก็ต้องยอมเขาอยู่ดี
เฮเลนพยักหน้าหงึกๆ ด้วยความเคลิบเคลิ้มไม่ได้สติ
หารู้ไม่ว่ามันทำให้ร่างหนาข้างบนกระตุกยิ้มด้วยความพอใจ
ก่อนที่เขาจะค่อยๆกดจูบที่ซอกคอขาวเบาๆ และทำมันไปทั่วบริเวณนั้น
‘‘โอ้ยยยยย...เซฮุน เจ็บ..’’ ร่างบางเผลอส่งเสียงร้องเบาๆ
ด้วยความเจ็บแสบ เมื่อเซฮุนฝังเขี้ยวแหลมคมบริเวณไหปลาร้าของเธอ
ก่อนที่เขาจะปลอบใจเธอด้วยการจูบมันเบาๆ
‘‘ขอโทษ ’’ เซฮุนทำเพียงส่งเสียงอู้อี้ในลำคอเท่านั้น
ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงเนินอกขาว เขาใช้ปากครอบครองเม็ดพลอยสีชมพูด้วยความหื่นกระหาย
มืออีกข้างก็บีบเค้นเบาๆ จนร่างบางเผลอครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้
แต่เพียงเท่านั้นร่างหนาของเซฮุนก็ผละออกไปอย่างกะทันหัน
ทำให้ร่างบางเบิกตาขึ้นด้วยความไม่เข้าใจ
เซฮุนคิดจะทำอะไรของเขากันแน่....
ร่างหนาของเซฮุนยืนจ้องมองร่างบางอยู่ที่ปลายเตียง
สายตาที่บ่องบอกถึงความต้องการที่ก่อตัวขึ้นยิ่งทำให้ร่างบางไม่เข้าใจกับการกระทำของเขาเอาเสียเลย
เมื่อเห็นว่าเขายังอยู่เฉยๆ
คุณจึงบิดเร้าร่างกายไปมาพร้อมกับดึงผ้าห่มมาปกปิดร่างกายด้วยความรู้สึกอายที่เริ่มก่อตัวขึ้นช้าๆ
แต่ในขณะนั้นเองที่เซฮุนใช้มือของเขายื้อมือร่างบางไว้
พร้อมกับมองร่างบางด้วยสายตาที่หวานเยิ้ม
‘‘จะทำอะไร....’’ เซฮุนยกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
ก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่วเบา ทว่าเซ็กซี่มากในความคิดของเฮเลน
‘‘............’’ เฮเลนได้แต่จ้องหน้าเซฮุนด้วยความไม่เข้าใจ
คิ้วเรียวสวยขมวดเป็นปม
‘‘ฉันก็แค่อยากมอง....มองของๆฉันก็เท่านั้น’’
และก็เป็นอีกครั้งที่เซฮุนโถมตัวเข้าใส่ร่างบางด้วยความรวดเร็ว
ริมฝีปากหนาครอบครองยอดอกของร่างบางอีกครั้งด้วยความกระหาย ส่วนมือหนาก็ค่อยๆ
ลูบไล้ไปตามสีข้างเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้พุ่งสูงอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะค่อยๆ
เลื่อนมือไปกระชากกางเกงขาสั้นที่ร่างบางสวมอยู่ออกไปให้พ้นทาง
เฮเลนสั่นสะท้านอีกครั้งด้วยความตกใจ แต่ก็เป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น
เซฮุนค่อยๆ ปัดป่ายมือไปตามเรียวขา
ก่อนจะเลื่อนคือไปสัมผัสส่วนที่อ่อนไหวที่สุดผ่านชั้นในตัวบางบางที่เปียกชื้น
ก่อนจะบดขยี้มันเบาๆ จนคนตัวเล็กกลั้นเสียงครางหวานไว้ไม่ได้
‘‘อื้อออ อ อะ ...อื้ออ ’’
นิ้วเรียวของเซฮุนค่อยๆ แหวกชั้นในตัวบางนั่นออก
ก่อนจะค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปในช่องรักนั้นช้าๆ ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกของเฮเลน
แต่ช่องรักของเธอก็ยังคับแน่นอยู่เช่นเดิม นั่นยิ่งทำให้เขาพอใจมากขึ้นไปอีก
‘‘ซะ....เซฮุน...เจ็บ’’
ร่างบางส่งเสียงประท้วงในลำคอเบาๆ ด้วยความเจ็บปวด
แต่เซฮุนก็ไม่ได้ฟังคำประท้วงของเธอแต่อย่างใด เขาค่อยๆ
ขยับนิ้วเรียวนั้นเข้าออกช้าๆ
แต่นั่นกลับเรียกเสียงครางหวานจากคนตัวเล็กใต้ร่างได้เป็นอย่างดี จากหนึ่งนิ้ว
เพิ่มเป็นสองและสามในเวลาเพียงไม่นาน ความเจ็บปวดเริ่มเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน
เป็นผลให้ร่างบางเผลอปล่อยเสียงอันน่าอับอายออกมาหลายต่อหลายครั้ง
‘‘...ของจริงแล้วนะ...’’ เขากระซิบเบาๆ ที่ข้างหูเพื่อให้เธอได้รับรู้และถอนนิ้วเรียวออกมา
ก่อนจะค่อยๆ
ดึงชั้นในตัวบางออกให้พ้นทางก่อนและดึงผ้าเช็ดตัวที่คาดอยู่ที่เอวตนเองออกเช่นกัน
เซฮุนจับขาร่างบางให้พาดไปบนไหล่กว้างก่อนจะค่อยๆสอดแก่นกายที่กำลังขยายตัวเต็มที่เขาไปทางช่องรักสีหวานนั้นกว่าครึ่งด้าม
‘‘อื้ออออออออ เอาออกไปก่อนน เจ็บ...’’ ร่างบางพยายามที่จะปฏิเสธแก่นกายของเขา
แต่มีหรือ โอ เซฮุนผู้นี้จะยอมหยุด
‘‘อย่าเกร็ง....หายใจเข้าลึกๆนะครับ’’´เซฮุนเอามือเกลี่ยเส้นผมที่ชื้นเหงือของร่างบางออกจากใบหน้าหวาน
ก่อนจะค่อยๆ จูบปลอบโยนเบาๆ เพื่อให้ร่างบางผ่อนคลาย
‘‘อื้อออ’’
เสียงหวานยังคงดังต่อเนื่องและมันก็เป็นสิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของเซฮุนได้เป็นอย่างดี
‘‘อ๊า.. แบบนั้น’’
เซฮุนซี๊ดปากด้วยความเสียวเพราะแก่นกายของเขาโดนตอดรัดจนแน่นไปหมด ก่อนที่จะค่อยๆ ขยับเข้าออกช้าๆ
เพื่อชักนำคนตัวเล็กใต้ร่างให้คุ้นชินเสียก่อน
เมื่อรู้สึกได้ว่าคนตัวเล็กใต้ร่างคุ้นชินกับมันเสียแล้ว
เซฮุนก็จึงค่อยๆ เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นไปอีก
เสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้องปะปนกับเสียงหวานที่ดังอื้ออึงนั้นยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ให้คนทั้งสองได้เป็นอย่างดี เหงือเม็ดเล็กเริ่มผุดขึ้นประปรายตามใบหน้าและแผ่นหลังของคนทั้งสอง
ถึงแม้ว่าอุณหภูมิภายในห้องที่จะต่ำสักเท่าใด
แต่อุณหภูมิของร่างกายนั้นกลับสวนทางกันอย่างเหลือเชื่อ
‘‘อ๊ะ...อ๊า’’
ถึงช่วงล่างจะทำหน้าที่ของมันได้ดี
แต่มือและริมฝีปากนั้นก็ทำหน้าที่ได้ดีไม่แพ้กัน
เซฮุนพรมจูบไปทั่วใบหน้าของร่างบางพร้อมทั้งมือหนาที่บีบเค้นหน้าอกอย่างเมามัน
‘‘ซะ..เซฮุนนน’’
เสียงหวานเอ่ยขึ้นเบาๆ ทำให้เซฮุนยิ้มด้วยความพอใจ
เขาชอบตอนที่ร่างบางครางชื่อเขาแบบนี้ มันให้ความรู้สึกว่าเธอต้องการเขามากแค่ไหน
‘‘จะเสร็จแล้ว....อื้อออ ไปพร้อมกันนะ..’’
เสียงแหบพร่ากระซิบที่ข้างหูเบาๆ
ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากไปครอบครองริมฝีปากร่างบางพร้อมกับส่งลิ้นร้อนไปกวาดต้อนความหวานในโพรงปากอย่างหื่นกระหาย
จังหวะการกระแทกกระทั้นก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะ..
อ๊า
ของเหลวขาวขุ่นถูกปลดปล่อยเข้าไปในช่องรักสีหวานพร้อมๆ
กับร่างหนาที่ทิ้งตัวลงมาด้วยความเหนื่อยหอบ ใบหน้าเขาซบอยู่ที่หน้าอวบอิ่ม
ก่อนจะค่อยๆยันตัวเองให้ลุกขึ้นมาสบตากับร่างบาง
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ถูกส่งออกมาทำให้เฮเลนนึกกลัวคนตรงหน้า..
เซฮุนค่อยถอนแก่นกายออกจากช่องรักเบาๆ
พร้อมกับทิ้งตัวลงข้างๆร่างบางที่นอนเหนื่อยหอบไม่แพ้กัน เขาค่อยๆเอามือไปโอบรัดเอวคอดให้ชิดลำตัวมากขึ้น
ปากหนาพร่ำคำหวานให้คนในอ้อมกอดอย่างรักใคร
‘‘....รัก’’ ถึงมันจะแผ่วเบาเหลือเกิน
แต่มันกลับทำให้หญิงสาวอมยิ้มด้วยความดีใจ คางแหลมของคนตัวสูงเกยที่ไหล่บางช้าๆ
พร้อมกับใช้คมเขี้ยวขบเม้มคอขาวเบาๆ เพื่อสื่อถึงความรักที่เขามีให้กับเธอ
และทั้งสองร่างก็จมสู่ห่วงนิทราด้วยความอ่อนล้าจากกิจกรรมรักๆใคร่ๆ
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง
เขาและเธอก็พร้อมจะฝ่ามันไปด้วยกัน
และจะไม่มีวันปล่อยมือกันอีกเด็ดขาด....
_______________________________
เบาๆ นะ
ไรต์ตันนนนนน ฮ่าๆๆๆๆ
กลับไปเม้นท์ให้ด้วยน้ะเออ จุ๊บๆๆๆๆๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น