ฉันเป็นอะไร ทำไมมันเนื้อทั้งตัวมันร้อนรุ่มไปหมด
ฉันพยายามหันไปมองคนรอบตัว.. เซฮุน วันนี้ทำไมเขาหล่อจัง
‘‘ซะ..เซฮุนนน’’ ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขา
ความรู้สึกแปลกๆ แล่นเข้ามาในหัว สาบานว่าตอนนี้ฉันคิดถึงเรื่องลามกอยู่
แต่ไม่สามารถที่จะหยุดคิดได้เลย
‘‘ยัยบ้า ฉันขับรถอยู่ เอาตัวเธอออกไปห่างๆ...’’
ทำไมเซฮุนต้องว่าฉันด้วย
‘‘เซฮุนนา นายหล่อจังงงงงงงงงงงงง’’
‘‘เธอรู้มั้ยว่ากำลังยั่วฉันอยู่’’
‘‘อ่า ฉันต้องการนายนะเซฮุนนน อื้มม..’’
ความรู้สึกแปลกๆ ทำให้ฉันพร่ำพูดคำแปลกๆออกไป ฉันไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย
ความรู้สึกมันเหมือนกับ.. อยากเสียตัว
เซฮุนอุ้มเฮเลนขึ้นไปที่คอนโดด้วยความรู้สึกแปลกๆ
ภายในใจ เธอพยายามจะยั่วเขา นั่นเป็นสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้
แล้วบอกเลยว่าเซฮุนไม่ได้มีความอดทนกับเรื่องพวกนี้มากมายนัก
มันไม่ยากเลยถ้าเขาจะสนองความต้องการของเฮเลน...
เขาวางเฮเลนลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา มือเล็กรั้งคอของคนตัวสูงไว้ก่อนจะโน้มหน้าเขาลงมาเพื่อมอบจูบที่เจือไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ให้
ลิ้นเล็กดุนดันลิ้นใหญ่เพื่อกวาดต้อนเอาความหวานเข้ามาในปาก
จากจูบรสละมุนเปลี่ยนเป็นร้อนแรงด้วยฤทธิ์ยา
เธอพลิกตัวขึ้นด้านบนแล้วขึ้นคร่อมร่างใหญ่ทันที สองมือเล็กค่อยๆคลายกระดุมเสื้อเซฮุนออกทีละเม็ดอย่างไม่รีบร้อน
‘‘เซฮุนนา.....ฉันขอนะ..’’
เฮเลนกระซิบที่ข้างขอเซฮุนเบาๆ
ถึงจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาแต่นั่นก็เรียกอารมณ์เซฮุนได้เป็นอย่างดี
‘‘อ่ะ ฮะ... อื้มมมมม’’ ร่างเล็กค่อยๆ ประกบริมฝีปากร่างใหญ่อีกครั้ง
เฮเลนใช้มือลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของเซฮุนเบาๆ และกระชากเสื้อเขาตามด้วยเสื้อตัวเอง ริมฝีปากบางละจากริมฝีปากหนาก่อนจะพรมจูบไปทั่วทุกส่วนของร่างกายเขา
ก่อนที่จะใช้มือปลดเข็มขัดของคนตัวใหญ่ออกตามด้วยกางเกง
จนไม่มีสิ่งใดปกปิดร่างกายเซฮุนอีก เฮเลนค่อยๆ เอามือลูบไล้ไปตามแผงอกอันแข็งแรงนั่นจนมาถึงแก่นกายที่กำลังขยายตัวอยู่
เธอใช้มือทั้งสองข้างจับมันไว้แน่นก่อนจะเริ่มขยับขึ้นลงไปมาจากช้าๆ
ก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้น..
‘‘อ่าส์ อื้มม ฮะ..เฮเลนนน’’
เสียงเซฮุนร้องเรียกชื่อเฮเลนด้วยความเสี่ยวซ่าน ไม่คิดว่าผู้หญิงตรงหน้าจะรุกได้น่ากลัวขนาดนี้...
เซฮุนพลิกตัวขึ้นมาคร่อมเฮเลนไว้
ก่อนจะตัดสินใจกระชากกระโปรงตัวจิ๋วที่เธอสวมอยู่ออก เพราะตอนนี้ โอเซฮุนผู้นี้เริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว
‘‘อื้ออออ อ่า เซฮุนนา...’’
เซฮุนใช้ลิ้นตวัดอย่างชิมรสความหวานจากช่องรักที่ตอนนี้มีน้ำใสๆ ไหลเยิ้มออกมาแล้ว
‘‘อ่า อื้มมม ใส่มันมาเร็วเข้า อือออออ เซฮุนนนน...’’ เสียงของเฮเลนที่เร่งเร้ายิ่งทำให้อารมณ์กามของเซฮุนทวีความรุนแรงขึ้น
‘‘ขอดีๆ แล้วฉันจะทำให้....’’ เซฮุนหยุดชะงักการกระทำทุกอย่างหวังจะให้ค้าง
‘‘ช่วยฉันที
อื้มมม เซฮุนนา อย่าทรมานฉันเลย’’
ร่างบางใช้แขนคล้องคอร่างใหญ่ด้านบนให้โน้มตัวลงมาเพื่อประกบริมฝีปากด้วยอารมณ์ต้องการถึงขีดสุด
‘‘ขอดีๆ สิ..’’
เซฮุนผละออกแล้วกระซิบข้างหูร่างบางที่ร้อนรุ่มไปด้วยอารมณ์กาม
ไม่ใช่ว่าเขาไม่ต้องการสนองความต้องการของเธอ แต่เขาต้องการแกล้งเธอเล่นเท่านั้น
‘‘ฉันไม่ไหวแล้ว เซฮุน’’ นี่มันแกล้งกันชัดๆ เฮเลนคิดในใจ
ร่างเล็กที่อยู่ข้างล่างทนไม่ไหวกับท่าทางเรื่องมากยากความของคนร่างที่อยู่ด้านบน
เธอจึงต้องพลิกตัวขึ้นมาคร่อมเขาอีกครั้ง
เธอจับแก่นกายของเซฮุนที่กำลังขยายตัวอย่างน่ากลัวสอดเข้าไปในช่องรักแล้วเริ่มขยับขึ้นลงแรงๆ
ตามจังหวะกาม
‘‘อ๊า อื้มมมมมมมมมม...’’
เสียงครางของเซฮุนดังระงมไปทั่วห้องนั่นยิ่งเป็นการกระตุ้นอารมณ์ของหญิงสาวในเร่งเร้าจังหวะการขยับสะโพกไปอีก
‘‘อ๊า อืออออออ อ๊า อ๊า’’
เซฮุนพลิกตัวขึ้นข้างบนอีกครั้ง เขาจะไม่ยอมให้เฮเลนรุกฝ่ายเดียวแน่ เซฮุนจัดการท่าให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะเริ่มกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าไปในช่องรักนั้น
ความรู้สึกร้อนระอุในตัวของทั้งสองเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เม็ดเหงือสีใสก่อตัวขึ้นแทบทุกส่วนของร่าง
เซฮุนใช้ริมฝีกปากพรมจูบไปที่หน้าอกอวบตึงนั่น ก่อนจะบีบเค้นแรงๆ อย่างเมามัน
‘‘อะ..เซฮุน อื้มมม อ๊า’’ และเป็นอีกครั้งที่เฮเลนร้องเรียกชื่อเขาไม่ขาดปากพร้อมกับครางออกมาแบบไม่เป็นศัพท์
เซฮุนกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอและจงใจขบเม้มให้เกิดรอยสีกุหลาบทั่วทั้งตัวร่างเล็ก
‘‘อีกนิดเดียววว ฉันใกล้แล้ว....’’
เซฮุนกระซิบบอกเฮเลนด้วยเสียงเซ็กซี่และแผ่วเบา เขากระแทกกระทั้นแรงๆ อีกสามถึงสี่ครั้ง
เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นก่อนที่ร่างหนาจะล้มลงไปนอนทับร่างเล็กด้วยความอ่อนล้า..
รู้สึกได้ถึงของเหลวอุ่นๆที่ปล่อยเข้าไปในช่องท้อง
‘‘นะ..นาย เหนื่อยแล้วใช่มั้ย’’
เสียงเฮเลนกระซิบซิบแผ่วเบาสลับกับเสียงหอบเหนื่อย
‘‘อื้ม...’’
‘‘เดี๋ยวฉันจัดการต่อเอง อื้มมมม’’ นี่ก็เป็นเพราะฤทธิ์ยาที่ยังเหลืออยู่ทำให้เฮเลนพูดออกไปแบบนั้น
เธอพลิกตัวขึ้นคร่อมเซฮุนแล้วจัดการพรมจูบไปที่ซอกคออย่างหนักหน่วง
เป็นการกระตุ้นอารมณ์เซฮุนอีกครั้ง
‘‘เฮเลนๆๆๆ หยุดๆ พอแล้ว..’’ ถึงมันจะได้ผลเป็นอย่างดี
แต่เซฮุนกลับต้องผลักร่างเธอออกไปเบาๆ เพราะเขาต้องการจะหยุดมันแค่นี้
แค่นี้เท่านั้น จะไม่มีรอบที่สอง....
‘‘ชู่วววว อย่าเอ็ดไป นายอยู่เฉยๆ ก็พอ...’’
เฮเลนโถมตัวเข้าหาเซฮุน
‘‘เฮละ.....อื้ออออ’’
ร่างเล็กใช้ริมฝีปากบางบดขยี้ลงไปบนริมฝีปากหนาหนักบ้างเบาบ้างตามอารมณ์ ก่อนจะเลื่อนลงไปไซร้ที่คออย่างโหยหา
ขบเม้มที่ติ่งหูเบาๆเพื่อเรียกอารมณ์คนตัวสูงให้มากขึ้น
เพื่อให้เขาสนองความต้องการของเธอเอง
เซฮุนทนต่อการรุกของคนร่างเล็กไม่ไหว
เขาจึงจำเป็นต้องขึ้นคร่อมตัวเธอไว้ แล้วซุกหน้าลงไปที่หน้าอกอวบอิ่มนั่น
ขบเม้มเม็ดพลอยสีชมพูดสดที่ตอนนี้ชูชันสู้กับริมฝีปากหนา
เฮเลนได้แต่แอ่นอกรับสัมผัสนั้น พร้อมกับเสียงครางหวานๆ
ที่พ่นออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน
‘‘อื้มมม อ๊า
อ๊า..’’ เฮเลนใช่มือจิกบนไหล่ขาวของเขาเบาๆ
เพื่อเป็นการระบายความเสียวซ่านที่แผ่ขยายไปทั่วทั้งร่าง
‘‘แค่อีกครั้งเดียวนะ ไม่มีครั้งที่สามแล้วนะ..’’
สุดท้ายเซฮุนก็ทนไม่ไหว เขาจัดการสอดแก่นกายที่กำลังขยายตัวอีกครั้งเขาไปในช่องรักสีกุหลาบ
‘‘อ๊า อื้มม เซฮุนนา ขยับเข้ามา เข้ามา อ๊า...’’
เมื่อเธอขอมา เขาก็จัดให้ เซฮุนเริ่มสอดแก่นกายและขยับไปมาจากช้าๆ
แล้วเร่งจังหวะขึ้นไปอีก
‘‘อื้มมม ฮะ...เลนน แบบนั้นนน อ๊า’’ เซฮุนครางชื่อเฮเลนออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์
เมื่อช่องรักของเธอตอดแก่นกายเขาเป็นจังหวะ
‘‘อื้มม อ๊า อ๊า อะ..อื้มมมมม’’
เสียงครางของคนสองคนดังระงมไปทั่วทั้งห้อง จนไม่สนใจว่าห้องข้างๆ จะได้ยิน
หรือรู้เห็นบทรักของพวกเขาหรือเปล่า...
เนิ่นนานเท่าไรไม่รู้ที่ทั้งสองคนบรรเลงบทรักกันอย่างไม่หยุดหย่อน
คนร่างหนาทิ้งตัวลงบนร่างเล็กอีกครั้งด้วยความเหนื่อยล้าจากการใช้แรงมากเกินไป
ความรู้สึกอุ่นๆ ที่ท้องน้อยกลับมาอีกครั้ง
พร้อมทั้งของเหลวจากร่างใหญ่ที่ส่งเข้ามาในตัวของเธอ..
‘‘เซฮุนนา....’’
‘‘แฮกๆๆ อะ..ไร’’
‘‘อีกรอบนะ...’’ เฮเลนพลิกตัวขึ้นคร่อมเซฮุนอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้เซฮุนกลับต่อต้านเธอไว้ด้วยแรงที่มากกว่า
‘‘..............’’
‘‘ทำไม...ช่วยฉัน....อีกครั้งนะ...’’
‘‘เธอกำลังไม่มีสติ เฮเลน... มองหน้าฉัน’’
‘‘ฉันต้องการนายยย ฮึกก... เซฮุนนา..’’
เซฮุนลุกออกจากเตียงมองร่างเปลื่อยเปล่าที่กำลังนอนอยู่บนเตียงด้วยสายตาคิดหนัก
พรุ่งนี้เช้าเธอจะจำเรื่องที่เกิดขึ้นได้มั้ย..?
เซฮุนรีบเอาผ้าห่มมาคลุมตัวเฮเลนไว้ก่อนจะเดินไปหาเชือกมามัดเธอไว้กับขาโต๊ะข้างๆ
เตียง ทำไมเขาถึงทำแบบนั้นน่ะหรอ? ก็เพราะยามันยังไม่หมดฤทธิ์น่ะสิ เขาเดินเข้าไปแต่งตัวก่อนจะเดินออกมาพบกับเฮเลนที่ยังนอนอยู่บนพื้นเหมือนเดิม..
‘‘เซฮุนนา นะ..นายทำแบบนี้ไม่ได้นะ ฮึกก
ฉันต้องการนาย.... อีกซักรอบได้มั้ย ฉันทรมานเหลือเกิน..’’
เซฮุนมองหน้าเฮเลนด้วยความสงสาร
‘‘ทนอีกนิดเดียวนะ... อีกไม่กี่นาทียาก็หมดฤทธิ์แล้ว’’
เซฮุนก้มดูเวลา
‘‘ฉันทนไม่ได้จริงๆ ฮึกกก ฉันทรมานเหลือเกิน ช่วยฉันที
เซฮุน’’ ร่างกายของเฮเลนบิดเร้าเพราะความต้องการที่ยังไม่สิ้นสุด
เซฮุนได้แต่มองอยู่แบบนั้น จนเขาคิดอะไรบางอย่างได้
จริงสิ...บนเคาท์เตอร์มียานอนหลับ...
__________________________________________________________
เป็นไงบ้างเอ่ย?? กลับไปเม้นให้ไรต์ด้วยนะเออ